Παροδικές νεφώσεις

Νιώθω λίγο λυπημένη σήμερα, τώρα.
Είναι απ'τις λύπες που 'χεις κάτι πρωινά, φτιαγμένες απ'τα ασήμαντα. Γιατί κάποιος σε κοίταξε στραβά ή δε σου μίλησε αρκούντως τρυφερά, ευγενικά.
Ίσως πάλι, γιατί τρομερά πράγματα συμβαίνουν μακριά σου, ενώ εσύ εκτελείς στωικά τη ρουτίνα σου κι οι ώρες περνούν...
Μια στιγμή μόνο, σταματάς για να παρατηρήσεις γύρω κι αυτό αρκεί για να βυθιστείς σε γκρίζο τοπίο.
Βιαστικά βήματα σε προσπερνούν, μελαγχολικά βλέμματα αποστρέφονται το δικό σου κι είναι γαμώτο απ'τα πρωινά, που μοιάζει παράταιρο ένα χαμόγελο.